رازِ ترور نافرجام پوتین/ آیا باید نظریه «قوی سیاه» را جدی گرفت؟
تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۷۰۸۶۵
خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل؛ بیش از یک سال از جنگ و درگیری‌ها در اوکراین می‌گذرد؛ صرف‌نظر از تحولات میدانی روزانه و تلفات دو طرف، در این یک‌سال خبرهای غافلگیرکننده کم نبوده است. روز چهارشنبه دفتر ریاست‌جمهوری روسیه در خبری فوری اعلام کرد که شامگاه سه‌شنبه محل اقامت ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور این کشور در کاخ کرملین هدف حمله پهادی قرار گرفته، اما نیروهای امنیتی روسیه موفق شدند با «اقدامات جنگ الکترونیکی» این پهپادهای انتحاریِ کامیکازه را منهدم کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دولت روسیه مسئولیت این حمله متهورانه را مستقیم متوجه «تروریست‌های رژیم کی‌یف» کرده و «دیمیتری پسکوف»، سخنگوی کاخ کرملین هم تأکید کرد این «اقدام تروریستی برنامه‌ریزی‌شده و تلاشی برای ترور رئیس‌جمهور بود و مسکو این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که در زمان و مکان مناسب به این اقدام پاسخ دهد.»
با این حال میخائیلو پودولیاک، مشاور ولودمیر زلنسکی، ریاست جمهوری اوکراین بلافاصله با ارسال پیامی به خبرنگاران هر گونه ارتباط دولت و ارتش اوکراین با این حمله را رد کرد و گفت: «البته که اوکراین هیچ ارتباطی با حملات پهپادی به کرملین ندارد» و مدعی شد که «روسیه در جبهه‌های نبرد از ما هراس دارد و این صحنه‌سازی‌ها را خود روسیه انجام می‌دهد و به نظر می‌رسد در جهت زمینه‌سازی برای انجام اقداماتی صورت گرفته است.»
واکنش روسیه؛ حذف فیزیکی زلنسکی؟
هر چند دولت اوکراین ظاهراً مشارکت در حمله پهپادی علیه رئیس‌جمهور روسیه را رد کرده، مقامات مسکو اما رسماً سرویس امنیتی اوکراین را مسئول این حمله دانسته و تأکید دارند که حتماً به این «اقدام تروریستی» پاسخ خواهند داد.
هنوز مشخص نیست که پاسخ روسیه به تلاش برای ترور شخص اول این مملکت چه خواهد بود، اما در اولین واکنش در سطح مقامات ارشد، «ویاچسلاو ولودین (Vyacheslav Volodin)»، رئیس دومای دولتی روسیه تأکید کرد« اقدام تروریستی علیه رئیس جمهور ما، حمله به روسیه به شمار می‌رود.»
وی دراین‌باره گفت: رژیم نازیِ کی‌یف باید به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته شود. سیاستمداران غربی که برای رژیم کی‌یف تسلیحات ارسال می‌کنند باید بدانند که نه تنها حامیان مالی، بلکه شریک مستقیم تروریسم شده‌اند. ما خواستار استفاده از سلاح‌هایی هستیم که قادر به توقف و نابودی رژیم تروریستی کی یف باشند.
«استفاده از سلاح‌هایی که قادر به توقف و نابودی اوکراین» به حد و اندازه کافی روشن است که بگوییم اشاره این مقام روس استفاده از تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی علیه اوکراین است. و از طرفی دیگر «دیمیتری مدودف»، معاون رئیس شورای امنیت ملی روسیه و رئیس‌جمهور سابق این کشور در واکنش به حملات پهپادی به کاخ کرملین گفت: هیچ گزینه‌ای جز حذف فیزیکی زلنسکی (رئیس‌جمهور اوکراین) وجود ندارد.
اسناد محرمانه پنتاگون درباره ترور پوتین چه می‌گویند؟
اخیراً مجموعه جدیدی از اسناد طبقه‌بندی‌شده و محرمانه وزارت دفاع آمریکا در فضای مجازی فاش شده است؛ اسنادی که شامل اسرار امنیت ملی آمریکا درباره جاسوسی از دبیر کل سازمان ملل متحد، مقامات کره جنوبی، نقشه‌های عملیاتی جنگ اوکراین، کمک‌های تسلیحاتی کشورهای چین و مصر به روسیه است. رسانه‌های آمریکایی مانند واشنگتن‌پست و نیویورک‌تایمز بخش‌هایی از این اسناد فاش‌شده را منتشر کردند.
نیویورک‌تایمز در تازه‌ترین گزارش خود با استناد به این اسناد لو رفته مدعی شده که پنتاگون درباره آینده جنگ اوکراین «چهار سناریو غیرمنتظره» را مدنظر قرار داده که از جمله آن می‌توان به مرگ ناگهانی رؤسای جمهور دو کشور اشاره کرد! به نوشته نیویورک‌تایمز، آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا (DIA) در ماه فوریه این اسناد را جمع‌آوری کرده؛ اطلاعاتی که به همراه مجموعه‌ای از دیگر اسناد طبقه‌بندی‌شده که عمدتاً به مداخله آمریکا در جنگ اوکراین مربوط می‌شود، به تازگی در فضای مجازی منتشر شده است.
به نوشته نیویورک‌تایمز، آن‌گونه که در این اسناد آمده آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا درباره آینده جنگ اوکراین چهار سناریوی در نظر گرفته که شامل «مرگ ولودیمیر زلنسکی یا ولادیمیر پوتین، عزل فرمانده نیروهای مسلح روسیه یا حمله اوکراین به کاخ کرملین» است.
این نهاد دفاعی آمریکا بر این باور است که حمله اوکراین به کرملین می‌تواند به «بسیج نظامی همه‌جانبه و تمام و کمال در روسیه یا تهدید پوتین مبنی بر استفاده از سلاح هسته‌ای تاکتیکی منجر شود.» همچنین، طراحان نظامی آمریکا تصور می‌کنند که کی‌یف با چنین اقدام متهورانه‌ای می‌تواند پوتین را برای «مذاکره به منظور حل و فصل جنگ» مجبور کند!
نیویورک‌تایمز درباره اینکه پنتاگون کدام سناریو را واقع‌بینانه یا محتمل‌تر می‌داند، توضیحی نداده و همچنین درباره عواقب ناشی از مرگ پوتین یا زلنسکی نیز شفاف‌سازی نکرده است.
نظریه «قوی سیاه» و تلاش برای ترور پوتین
گرایش نه‌چندان ضعیفی در میان دولت‌مردان اوکراینی، غرب و آمریکا وجود دارد که تلاش دارد پیش‌برنده جنگ روسیه در اوکراین را به شخص پوتین نسبت دهد و نه دولت و هیئت حاکمه روسیه. به همین دلیل آشکارا امید دارد که حذف فیزیکی یا سیاسی پوتین از عرصه سیاست روسیه، می‌تواند مطلوب‌ترین سناریو برای دولت اوکراین باشد.
پیش از اینکه اسناد لو رفته پنتاگون فاش کنند که حذف فیزیکی پوتین از سناریوها و راهبردهای اصلی دولت آمریکا در جنگ اوکراین است، آبان ماه پارسال مقام ارشد اوکراینی رسماً از تلاش برای حذف فیزیکی رئیس‌جمهور روسیه و توسل به نظریه «قوی سیاه» پرده‌برداری کرد؛ نظریه قوی سیاه به وقوع اتفاقی غیرمنتظره و برهم‌زننده محاسبات قبلی دلالت دارد.
ولودیمیر هاوریلوف، معاون وزیر دفاع اوکراین ۲۸ آبان ۱۴۰۱ در گفت‌وگو با نشریه نیوزویک با اشاره به نظریه قوی سیاه مدعی شد که ممکن است روسیه با چنین اتفاقی روبه‌رو و این اتفاق در نهایت به موفقیت اوکراین در کریمه منجر شود؛ شبه‌جزیره کریمه سال ۲۰۱۴ با برگزاری همه‌پرسی به خاک روسیه الحاق شد، اما دولت مرکزی کی‌یف، آمریکا و غرب این الحاق را به رسمیت نشناختند و هم‌اکنون مدام ادعا می‌کنند که شبه‌جزیره کریمه بخشی از خاک اوکراین است و ارتش اوکراین این توانایی را دارد که این بخش از خاک خود را به اوکراین برگرداند.
وی در ادامه مدعی شد: فکر می‌کنم روسیه در داخل با یک «قوی سیاه» روبه‌رو می‌شود و این اتفاق می‌تواند به موفقیت ما در موضوع کریمه کمک کند. به عنوان مثال می‌توانیم تا پایان دسامبر (۲۰۲۳)، وارد کریمه شویم. اقدامی که امکان‌پذیر بوده و منتفی نیست. هاوریلوف در واکنش به پیش‌بینی‌اش از آن اتفاق غیرمنتظره، ادعا کرد: به عنوان مثال، (ولادیمیر) پوتین، به دلیلی، ناپدید شود؛ حال یا سیاسی و یا فیزیکی! یا کسی از حلقه نزدیکان او؛ بالاخره اتفاقی رخ می‌دهد. یا اینکه آن اتفاق ممکن است تلفیقی از جامعه‌ای سرخورده از حیث شکست‌هایی که متحمل خواهد شد، باشد.
بهره سخن
صرف‌نظر از روایت‌های تاکنونی درباره عامل اصلی حمله پهپادی به محل اقامت رئیس‌جمهور روسیه، یعنی تلاش نافرجام سرویس‌های امنیتی اوکراین برای ترور پوتین (روایت روس‌ها) و صحنه‌سازی و بهانه‌سازی دولت روسیه برای استفاده از «هر گونه» سلاح و آغاز یک عملیات گسترده علیه اوکراین، چون «ضدحملات بهاره و گسترده» ارتش اوکراین در راه است (روایت اوکراینی‌ها)، آنچه به سرعت به ذهن می‌آید این است که این حمله پهپادی نه حمله‌ای به کاخ کرملین و شخص پوتین که حمله‌ای انتحاری بود به اقدامات اخیر برای توقف جنگ اوکراین و آغاز گفت‌وگوها؛ به ویژه تلاش فرانسه و چراغ سبز آمریکا با میانجی‌گری چین. توقف این تلاش‌ها هم یعنی تشدید بیشتر درگیری‌ها.
اما اگر اظهارات آشکار مقامات اوکراینی و وسوسه نهادهای امنیتی آمریکا به اتفاقات ناگهانی و رعدوبرقِ در آسمان صاف، یعنی امید و توسل به نظریه «قوی سیاه» را مدنظر داشته باشیم، آن‌گونه که در اسناد فاش‌شده پنتاگون آمده، احتمالاً تکذیبیه مقامات اوکراینی و آمریکایی که می‌گویند «ما برای بازپس‌گیری سرزمین‌های خود می‌جنگیم و به پوتین یا مسکو حمله نمی‌کنیم…نمی‌توانیم حمله به محل اقامت پوتین را تأیید کنیم» را چندان نباید جدی گرفت و این حملات را اقدامی بدانیم در راستای دست‌بالاگرفتن در میدان و اعمال فشار به پوتین و روسیه برای امتیازدهی در گفت‌وگوهای صلح در آینده که روند آن آغاز شده است.
در واقع از این منظر می‌توان گفت که آمریکا و اوکراین ظاهراً به آغاز گفت‌وگوهای صلح متمایل شده‌اند، اما گویا نیاز به یک «پیروزی کوچک یا بزرگ» دارند تا با دست پُر در میز مذاکره ظاهر شوند؛ انفجارهای پهپادی اخیر در فرودگاه‌ها و مخازن انرژی روسیه را هم از این زاویه باید دید.
حمله شامگاه سه‌شنبه پهپادهای انتحاری به محل اقامت پوتین، اولین سوء‌قصد به رئیس‌جمهور روسیه نیست؛ هفته پیش نیز روزنامه «بیلد» آلمان اعلام کرد سرویس امنیتی ارتش اوکراین قصد داشت با حمله پهپادی و ۱۷ کیلوگرم مواد منفجره، پوتین را در یک پارک صنعتی در منطقه رودنف مسکو ترور کند، اما این عملیات موفق نبوده و پهپاد در نزدیکی مسکو سقوط کرد.
در راهبردِ دولت‌مردان واشنگتن و کی‌یف برای حذف فیزیکی پوتین و انفجارهای پرسروصدا در خاک روسیه، ظاهراً پاسخ مسکو به این اقدامات متهورانه نادیده گرفته شده. نوع واکنش و پاسخ روسیه در روزهای آتی مشخص می‌کند که آیا با یک «پاسخ کوبنده» دور تازه‌ای از زدوخوردهای جدی و کم‌رنگ‌شدن چشم‌انداز گفت‌وگوها آغاز می‌شود یا بار دیگر با سکوت مسکو، وضعیت بن‌بست کنونی در سطح نظامی و سیاسی همچنان ادامه خواهد داشت.
کد خبر 5770552منبع: مهر
کلیدواژه: جنگ اوکراین ولادیمیر پوتین حمله پهپادی پوتین کرملین ارتش روسیه ارتش اوکراین حمله تروریستی رژیم صهیونیستی اوکراین روسیه سودان فلسطین ایالات متحده امریکا خضر عدنان سوریه اسرائیل عراق فرانسه ایران ولودیمیر زلنسکی واشنگتن رئیس جمهور روسیه نیویورک تایمز ارتش اوکراین محل اقامت جنگ اوکراین حمله پهپادی کاخ کرملین حذف فیزیکی برای ترور قوی سیاه مدعی شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۷۰۸۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افشاگری دی‌ولت از سند محرمانه‌ای که می‌توانست به جنگ اوکراین پایان دهد
نشریه آلمانی دی ولت شرح مفصلی از پیش‌نویس یک پیمان صلح برای پایان دادن به جنگ بین اوکراین و روسیه بر اساس توافقنامه استانبول منتشر کرده که هرگز در بهار ۲۰۲۲ امضا نشد. این نشریه می‌نویسد: حتی با اینکه دو سال گذشته، این معامله همچنان سودآور به نظر می‌رسد.
به گزارش ایسنا، در مقاله دی‌ولت از این سند آمده است: هر دو طرف متخاصم تا ۱۵ آوریل ۲۰۲۲ تقریباً روی همه نکات توافق داشتند، بجز چند مورد که باید شخصاً توسط ولادیمیر پوتین و ولودیمیر زلنسکی، رئیسان جمهور روسیه و اوکراین در نشست سران مورد بحث قرار می‌گرفت، اما این اتفاق هرگز نیفتاد.
براساس این گزارش، طبق ماده یک پیش نویس معاهده، اوکراین متعهد به «بی‌طرفی دائمی» می‌شد. بنابراین، کی‌یف از هرگونه عضویت در ائتلاف‌های نظامی از جمله ناتو، خودداری می‌کرد؛ همچنین هرگز به دنبال «دریافت، تولید یا دستیابی» سلاح‌هسته‌ای نمی‌رفت، به نیروهای خارجی اجازه ورود به کشورش را نمی‌داد و زیرساخت‌های نظامی خود از جمله فرودگاه‌ها و بنادر دریایی را در اختیار کشور دیگری قرار نمی‌داد. علاوه بر این، کی‌یف از برگزاری مانورهای نظامی با مشارکت خارجی و از شرکت در هرگونه درگیری نظامی خودداری می‌کرد. طبق ماده سه این سند، هیچ چیز مستقیماً مانع از عضویت کی‌یف در اتحادیه اروپا نمی‌شد و در مقابل، روسیه قول می‌داد که دیگر به اوکراین حمله نکند.
در این توافقنامه تاکید شده بود: برای اینکه کی‌یف بتواند از این موضوع مطمئن شود، مسکو موافقت می‌کرد که پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد - ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، چین و خود روسیه - تضمین‌های امنیتی جامعی را به اوکراین ارائه دهند. در ماده پنج پیش نویس معاهده، کی‌یف و مسکو بر روی مکانیزمی به توافق می‌رسیدند که یادآور مقررات کمک ناتو است. در صورت «حمله مسلحانه به اوکراین»، کشورهای ضامن متعهد می‌شوند که از کی‌یف در حق دفاع از خود، که در منشور سازمان ملل آمده است، حداکثر به مدت سه روز حمایت کنند. این کمک می‌توانست با «اقدام مشترک» تمام یا یکی از قدرت‌های ضامن انجام شود.
براساس این گزارش، طبق ماده ۱۵، این معاهده باید توسط هر یک از کشورهای امضا کننده به تصویب می‌رسید تا از قدرت الزام آور تحت قوانین بین‌المللی اطمینان حاصل شود. با این حال، ضمانت‌های امنیتی روی میز در بهار ۲۰۲۲ نیاز به تایید ایالات متحده، چین، بریتانیا و فرانسه داشت.
در بخش دیگری از این توافقنامه، ماده ۸ می‌گوید که کریمه و بندر سواستوپل از ضمانت‌های امنیتی مستثنی هستند. بنابراین، کی‌یف در واقع کنترل شبه جزیره را به روسیه می‌داد. در این سند مشخص نیست که کدام بخش از شرق اوکراین باید از وعده‌های کشورهای ضامن در مورد حفاظت حذف شود و بر این اساس تحت کنترل روسیه باقی بماند. اما بیانیه استانبول نشان می‌دهد که کی‌یف موافقت کرده است که بخش‌هایی از مناطق دونتسک و لوهانسک را که روسیه پیش از شروع جنگ کنترل می‌کرد، تحت اختیار داشته باشد. در حالی که روسیه خواستار تعیین مرزهای دقیق در نشست پوتین و زلنسکی بود، کی‌یف با تاکید بر این که این مرزها بر اساس تفسیر اوکراینی باشد، امتناع کرد.
دی ولت نوشته است: در جریان مذاکرات، روسیه به صراحت اعلام کرد که آماده خروج از اوکراین است، اما نه از کریمه و آن بخش از دونباس که باید از ضمانت‌های امنیتی مستثنی شود. یعنی روسیه باید در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ نیروها را اساساً از اوکراین خارج می‌کرد. سران کشورها باید جزئیات خروج نیروها را مستقیماً بررسی می‌کردند. مسکو درخواست اوکراین مبنی بر اینکه کشورهای ضامن می‌توانند در صورت حمله، منطقه پرواز ممنوع بر فراز اوکراین ایجاد کنند، رد کرد.
به نوشته این روزنامه، اندازه آینده ارتش اوکراین نیز حل نشده باقی ماند. کی‌یف تا حدی به درخواست‌های روسیه برای غیرنظامی‌سازی پاسخ می‌داد. بر اساس ضمیمه یک، مسکو از کی‌یف می‌خواست ارتش خود را به ۸۵ هزار سرباز کاهش دهد و اوکراین یک گروه ۲۵۰۰۰۰ سرباز را پیشنهاد کرد. در مورد میزان تجهیزات نظامی نیز نظرات متفاوت بود. روسیه خواستار کاهش تعداد تانک‌ها به ۳۴۲ تانک شد، در حالی که کی‌یف می‌خواست آن را به ۸۰۰ دستگاه برساند. اوکراین فقط می‌خواست تعداد خودروهای زرهی را به ۲۴۰۰ دستگاه کاهش دهد. در حالی که روسیه خواستار باقی ماندن تنها ۱۰۲۹ دستگاه بود. تفاوت در مورد توپخانه نیز بسیار زیاد بود. مسکو ۵۱۹ توپ را برنامه‌ریزی کرده بود، کی‌یف - ۱۹۰۰. کی‌یف می‌خواست ۶۰۰ سامانه موشک پرتاب چندگانه با برد تا ۲۸۰ کیلومتر را حفظ کند. طبق برنامه روسیه، باید ۹۶ عدد از آنها با حداکثر برد ۴۰ کیلومتر وجود داشته باشد. به درخواست روسیه، تعداد خمپاره‌ها باید به ۱۴۷ و موشک‌های ضد تانک - به ۳۳۳، به درخواست کی‌یف - به ترتیب به ۱۰۸۰ و ۲۰۰۰ کاهش یابد. علاوه بر این، قرار بود نیروی هوایی اوکراین کاهش یابد. مسکو خواستار ترک ۱۰۲ جنگنده و ۳۵ هلیکوپتر بود، کی‌یف بر ۱۶۰ هواپیما و ۱۴۴ هلیکوپتر اصرار داشت. بر اساس پیشنهاد روسیه، نیروی دریایی اوکراین باید دو ناو جنگی می‌داشت، طرف اوکراینی - هشت فروند می‌خواست.
در این گزارش آمده است: اوکراین با بخشی از خواسته‌های فدراسیون روسیه موافقت نکرد - تبدیل زبان روسی به عنوان دومین زبان رسمی در اوکراین، لغو تحریم‌های متقابل و انصراف از دعاوی در دادگاه‌های بین‌المللی. اما حتی با در نظر گرفتن این واقعیت که برخی از نکات بحث برانگیز باقی مانده بود، پیش نویس توافق نشان می‌دهد که طرفین چقدر به توافق صلح احتمالی در آوریل ۲۰۲۲ نزدیک بودند. قرار بود پوتین و زلنسکی در یک گفتگوی شخصی اختلافات باقی مانده را حل کنند.
به نوشته دی‌ولت، حتی پس از گذشت بیش از دو سال از جنگ، این توافق همچنان یک معامله خوب به نظر می‌رسد. یکی از اعضای هیئت مذاکره کننده اوکراینی به دی ولت گفت: «این بهترین معامله‌ای بود که می‌توانستیم انجام دهیم. اوکراین چندین ماه است که در حالت تدافعی قرار گرفته و متحمل خسارات سنگینی شده است. با نگاهی به گذشته، اوکراین در آن زمان در موقعیت مذاکره قوی‌تری نسبت به اکنون قرار داشت.
این نشریه می‌نویسد: مذاکره کنندگان در آن زمان تصور می‌کردند که زلنسکی و پوتین این سند را در آوریل ۲۰۲۲ امضا می‌کنند. دیوید آراخامیا، مذاکره کننده اوکراینی در نوامبر ۲۰۲۳ در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که چرا پوتین و زلنسکی هرگز در نشست نهایی صلح مورد انتظار ملاقات نکردند. او گفت بوریس جانسون، نخست وزیر وقت انگلیس در ۹ آوریل به کی‌یف آمد و گفت لندن هیچ چیزی با پوتین امضا نخواهد کرد و اوکراین باید به جنگ ادامه دهد. جانسون بعداً این ادعا را رد کرد. با این حال، دلایلی برای شک وجود دارد که پیشنهاد ارائه تضمین‌های امنیتی به اوکراین در توافق با روسیه در این مرحله شکست خورد.
انتهای پیام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد